مقاله در مورد هنر پاپ Pop Art .

توضیحات :

دانلود مقاله درمورد هنر پاپ Pop Art ،تعداد صفحه 36 ، در قالب Word، قابل ویرایش.

بخشی از متن :

هنر پاپ Pop Art

پاپ آرت مخفف «Popular Art» (هنر فردی، هنر عامه)

این اصطلاح رو لارنین آلووی منتقد انگلیسی برای بیان جنبش هنری که در اواخر دهه 1950 تا اوائل دهه 1970 در بریتانیا و ایالات متحده بوجود آمده ابداع کرد.

فرهنگی برای درک مصرف گرائی و فرهنگ عامه (جنبش هنری)

پاپ آرت نهفتی است در اواسط دهه ششم سده ی بیستم که به طور مستقل در انگلستان و سپس در آمریکا بوجود آمد که تمام تکنیکها و صور تصویری اش رو از هنر تجاری و وسایل ارتباط جمعی الهام گرفت که معمولاً آنها را خیلی بزرگتر از اندازه طبیعی نمایش می داد.

نهفتی که بیشتر در انگلستان بوجود آمد ولی توانست در آمریکا هم نفوذ کند.

هنر پاپ با تمام تجلیاتش بیشترین نیروی حرکت و کاری خودش را طی سالهای 1960 تا 1969 را مدیون تلاشهای آمریکائی هاست.

جالب اینجاست که نقطه مشترک هنر پاپ در آمریکا و بریتانیا در شروع استفاده از تصاویر کتابهای کارتونی و آگهی های تبلیغاتی، بسته بندی ها و تصاویر تلویزیون و سینما بود.

پاپ آرت در آغاز کار در ایالات متحده به عنوان واکنشی در برابر سبک اکسپر میونیم انتزاعی مورد توجه بود چون تمام طرف داران و خواهان پاپ آرت به سراغ تصاویر اندام وار و فیگوراتیو رفتند و از روشهای ترسیم خطوط کناری و به ظاهر عکاسانه استفاده کردند.

در اوایل شروع کار آنها رو (نئوداداسئیت) گرفتند چون آنها از موضوعات پیش پا افتاده و شاید حتی مسخره ای مثل تابلوهای بزرگراهها و حتی کنسرو سوپ استفاده می کردند.

پاپ آرت از سبکهای جنجال برانگیز آمریکائی است که باعث رشد گروهی آن را سبک انتقادی بی پرده و گروهی تقلید جلوه دهند.

شاید در اوایل رواج سبک پاپ آرت، این سبک زودگذر و موقتی تلقی شد ولی بعدها و به مرور زمان ثابت کرد که سبکی ماندگار است و توانست در عرصه های مختلف هنری مثل طراحی گرافیک و سینما و حتی مد رسوخ کند

اکسپرسیدنیه اهراز شده

دو چهره هنر پاپ:

Ready- made در اواخر سال 1913، به عنوان نخستین نمونه هنری هنر پاپ، در نظر گرفته م یشود که دور از ذهن نیست، زیرا تاثیر آن آگاهانه توسط هنرمندان احساس شده است از این رو که به نظر می رسد تنها خالقان اولیه هنر پاپ آمریکایی، یعنی جسپرجو نزو رابرت راشنبرگ و همچنین شاید جیم داین و جوگرد نیز در این عقیده سهیم هستند.

آنچه در این میان اهمیت دارد جنبه پیامبر گونه و چشمگیر کار دوشان در بالا جریان یک کالای مصرفی پیش پا افتاده تا حد یک اثر هنری برجسته است، چرخ دو چرخه، بطری خشک کن، ظرف ادرار و غیره یا تصاویری چند موضوعی تقویم مصور، تخته آگهی، ساخت دوباره یک عکس مشهور.

به عبارت دیگر اشاره ضمنی به این هنر که در حول و حوش دوران جنگ اول جهانی بی معنا می نمود به استثنای دو شان، (چهل- پنجاه) سال بعد برای عموم، معقول و قابل فهم گردید و دیگر از آن برداشت غلط نمی شد. البته بحثی در این نیست که سیستمی کردن نظریه ready – made که توسط جرج برشت و بن رن انجام شده بود، مداخله ای جزئی به حساب می آید چرا که دوشان درصدد برآمد کارهایش را محدودتر سازد تا معانی آنها در یک چهارچوب خاص قرار بگیرند. هر قدر که ما در مورد این تکنیکهای غلط تفکر می کنیم می بینیم که معرفی ready – made در روایت امروز دارای این امتیاز است که نه تنها یک مرجع کلی کامل و قابل استفاده را ارائه می دهد بلکه ما را یاری می دهد تا دو بخش کاملاً مجزای هنر پاپ را از هم تمیز بدهیم بدین ترتیب که ببینیم ready – made عبارتست از یک شی واقعی و یا تصویر این شی که توسط رسانه گروهی ارائه می گردد.

اگر چه وجه تسمیه هنر پاپ، بیشتر وابسته به قسمت دوم این دو بخش است ولی امروزه به نظر می رسد که باید این دو بخش را که گاهی هم بر روی یکدیگر پرتو افکنی می کنند، جد از یکدیگر در نظر گرفت. بنابراین پیشنهاد می کنیم که از لفظ هنر پاپ (1) و هنر پاپ (2) بدین منظور استفاده کردند.

هنر پاپ (1)

در موارد بخصوصی می توان آن را پاپ اولیه نام گذارد و تقریباً در تمامی موارد به آن « هنر پاپ Assemblagist» می گوید که ممکن است مجموعه ها با هم اثری هنری را تشکیل بدهند و یا اینکه مجموعه خود به تنهایی یک اثر هنری باشد، هنر پاپ (1) میزبان هنرمندان سلف نیز می باشد که با طبیعت بی جان با صندلی حصیری پیکاسو شروع شده و با ready – made های دو شان، برخی کارهای پیکابیا، مرز بیلدر شو تیرو اشیای سوررئالی و جعبه های جوزف کوزیل، دنبال می گردد. اما با این حال، این حقیقت همچنان به قوت خود باقی است که هنر پاپ در تمامیت خود با هنرهای پیشین کاملاً فرق می کند و فرق آن در این است که هنر پاپ در روشی که برای برقراری ارتباط با جوامع شهری برگزیده است از طریق واسطه گری کالاهای مصرفی خود را کاملاً آگاه و هوشیار نشان می دهد در حالی که هنرهای پیشین آن بیشتر با فضای شهری جوامع صنعتی در اواسط قرن بیستم پیوند داشتند. آگاهی از این ارتباط و اینکه هنرمند احساسات و عواطف انسانی را کاملاً نادیده می انگارد و یا برعکس، سعی دارد با شرکت دادن جزئیات مربوط به زندگی شهری این احساسات و عواطف را ابراز دارد، مثل آنچه که ما در نمایشنامه « اتفاقات» اثر کاپرو می بینیم و یا در آثار الدنبرگ کلاین و یا شاید در احساسات و عواطف آشفته کین هووبروس کنز تنوعی از آثار به وجود می آورد.

اگر دسته بندی ما از لحاظ تقدم و تاخر زمانی باشد- در مورد کلیه وقایعی که در ایالات متحده آمریکا رخ داد هنر پاپ (1) مقدم است نسبت به هنر پاپ(2) Assemblagist حضور خود را بویژه در تخته شنای کالیفرنیایی، در سال 1950 نشان دادند اولین نقاشیهای ترکیبی را شنبرگ مربوط می شود به سالهای 1954-1955 و الدنبورگ و این نیز اولین کارهای خود را که در ابعاد بزرگ بود در سال 1959 به نمایش گذاشته با توجه به این موضوع این طور نتیجه می گیریم که بخش Assemblagist در نیویورک در جهت تعیین روش تصویری و یا تجسمی در سال 1961 شروع شد.

با این همه نباید به این مسئله به عنوان یک قانون محکم، سخت و انعطاف پذیر بنگریم زیرا بسیاری از Assemblagist ها که برخی از مهمترینها را نیز شامل می شوند، کارهای Assemblagist خود را پس از هنر پاپ (2) ترک نکردند.

همچنین باید احتیاط کنیم که مراتب هنری که هنر پاپ (2) را به هنر پاپ (2) متصل می سازد در نظر بگیریم، تفاوت واقعی بین این دو بخش می توان منشاً متافیزیکی و شاید شاعرانه داشته باشد در این زمینه می توان گفت که به طور قطع، شایستگی و قابلیت هنری را نمی توان انکار کرد.